Crisis in wording…

Heel Nederland schijnt er maar geen genoeg van te krijgen: De crisis… Daarom loop ik al meer dan een jaar met het idee om hierover een schilderij te maken. Een chique vrouw die dankzij de crisis haar inkopen moet doen bij de Zeeman. Maar hoe breng je dit in beeld? Ik wil namelijk geen dijenkletsers maken van mijn schilderijen. De boodschap moet er subtiel inzitten. Na heel veel schetsen, was ik er eindelijk uit. Ik zou het perspectief van de gebouwen gebruiken om te laten wijzen naar het tasje. Alle kleuren werden eenvoudig en het tasje zou eruit spatten.

Zoals je in de bovenste afbeelding kunt zien, kwam ik bij het schilderen echter toch nog een hoop problemen tegen. Eerst had ik namelijk voor de sfeer een fiets in het schilderij gemaakt. Maar bij nader inzien verstoorde deze de rust. Dus heb ik hem overgeschilderd.

Vervolgens had ik bedacht dat ik het licht tussen de gebouwen zou laten schijnen. Ik zou het onderbreken zodat het niet te houterig werd. In mijn schets zag het er wel goed uit, maar zoals je in onderstaande afbeelding kunt zien werd het licht te vlekkerig en te druk waardoor dit wederom de boodschap verstoorde. Daarom heb ik dit ook vereenvoudigd.

En dan aan het einde het moment supreme waarin ik het Zeeman tasje af ging maken…. Bleek dat ik een verouderd tasje had. Ik heb uiteindelijk de zeeman maar gebeld om zeker te zijn dat ik nu echt het goede logo en tasje had gebruikt. Al met al was dit schilderij een uitdaging om te maken. Maar ik ben wel blij dat ik die uitdaging ben aan gegaan. Het is altijd spannend om van je schets af te wijken en tijdens het schilderen weer dingen te veranderen. Maar dat maakt het ook wel weer leuk. Je schilderij krijgt hierdoor een eigen stijl. Ik moet eerlijk bekennen dat het proces van dit schilderij soms echt een beetje crisis voor mezelf was. Omdat ik heel veel heb getwijfeld en getest. Maar uiteindelijk is die crisis voorbij en kun je hier klikken voor het eindresultaat.