Geduldig model

De meeste mensen denken dat het leuk is om model te staan voor een schilderij. Dat kan ook heel leuk zijn, maar dat is het niet altijd. Het model van het schilderij “Hollandse zomer” heeft namelijk wel heel veel geduld gehad.
Ik had namelijk het plan gevat om een schilderij te maken van iemand die in de regen fietst in de zomer. Omdat ik twijfelde over de anatomie van mijn schetsen en ik vond dat dit beter moest, koos ik een semi-vrijwillig slachtoffer die model kon staan.
De dag dat de foto was genomen had het model (die fervent fietser is) er al 100 km op zitten. Maar als ik eenmaal een schilderij in mijn hoofd heb dan wil ik ermee aan de slag. Dus we gingen op pad.
Het was 30 graden in hartje Rotterdam. Er liepen gezellig allemaal mensen langs het water. Mijn model mocht in zo’n lekkere, broeierige regenjas eindeloos rondjes fietsen op mijn te kleine fiets. De mensen keken wel een beetje vreemd op. Maar na 123 foto’s (voordeel van een digitale camera) had ik eindelijk de juiste houding.
Vol enthousiasme begon ik met schilderen. Waar ik echter achter kwam tijdens het proces is dat ik te weinig informatie over de regen had. Gelukkig biedt het Nederlandse weer altijd een helpende hand. Al snel stond het overal blank en kon ik overal kijken. Wat soms wel tot gevaarlijke situaties leidde. Het is namelijk niet zo handig als je in plaats van naar de weg, naar regendruppels en reflecties in het water kijkt.
Na een tijdje had ik hem bijna. af Maar er miste net iets. Iedere keer zag ik kleine dingen die ik wilde veranderen. Een schaduw hier een reflectie daar. Zal ik wel of niet het water op laten spatten. Na 2 maanden intensief schilderen was ik nog niet tevreden. Uiteindelijk besloot ik er elke week een uurtje aan te werken. En zo is het schilderij driekwart jaar later toch af.
Met dank aan een geduldig model en het Nederlandse weer.

Voor het eindresultaat klik hier