Wanneer mijn vader mijn nichtjes ziet dan gaat hij stralen en is hij in 1 seconde een ander mens. Nog geen minuut daarvoor kan hij echt iets af willen hebben en gejaagd door het huis lopen. Maar dan komen ze binnen en dan laat hij alles uit zijn handen vallen. Vervolgens loopt hij springend door de kamer. Zolang de kleinkinderen maar lachen. Dit zie je bij heel veel opa’s gebeuren. In eerste instantie wilde ik mijn vader voor dit portret vragen maar dan zou ik het nooit kunnen verkopen. Ik wil hier in de loop van de tijd een serie van maken dus ik zal niet al mijn ideeën opschrijven. Maar het eerste schilderij in deze serie is deze.

De serieuze directeur verandert spontaan in de vrolijke opa die alles voor hun kleinkind overheeft. En deze kleine vrolijk dame wilde op opa’s rug zitten en paardje rijden. Dus opa mocht weer aan de slag! Ik vind dit een fantastisch gegeven dat opa’s zo gek op hun kleinkinderen zijn en dat er een kant bij ze naar boven komt die veel van hun kinderen zichzelf niet eens kunnen herinneren.

Ik hoop dan ook dat het voor de beschouwer ervan afspat hoe gek deze man op zijn kleinkind is. Want dat is toch het leukste dat er is.

Benieuwd naar het proces? Klik hier

Opa de directeur

Olieverf op paneel
40 bij 50 cm
1800 ex BTW